v. sirenen (Gr.-Lat. sirena, Fr. sirene: 1 wezen, half vrouw, half vogel; zeemeermin, in de kunst voorgesteld inz. als half vrouw, half vis; 2 werktuigje om het aantal trillingen van een toon te bepalen; scheepst., auto’s: toestel tot het geven van geluidsignalen, nl. een instrument, waarin door het inblazen van lucht een schijf met concentrische rijen gaatjes aan het draaien wordt gebracht, waardoor een nauwkeurig regelbare toon ontstaat):
1. de sirenen betoverden met haar gezang de voorbijvarenden, zodat deze de kust naderden en schipbreuk leden, of wel in ‘t water sprongen om de sirenen te naderen; fig. schone, verderfelijke verleidster;
2. het gegil der sirenen boorde door de mist.
