I. schroden, schrooide, h. geschrooid (door snijden of hakken kleiner, dunner of puntiger maken; van munten of gewichten: snoeien; ronde stukken hout met een beitel zuiver afwerken; in alle bet. vero., gew. of in technische taal): stro schrooien; geld schrooien.
II. schrooide, h. geschrooid (vaten of rolronde voorwerpen met behulp van touwen, die er los omgeslagen zijn, langs schuine liggers aflaten of ophalen).
