m. -en; Fr. (Lat. residens):
1. gevolmachtigde ener regering, van lagere rang dan een gezant: onze minister resident te Constantinopel;
2. O.-I. hoofd ener residentie: de resident is een Europese bestuursambtenaar van hoge rang; residentse, v. -n; vero. vrouw van den resident. (re = ree; s = z).
