1 bn. (1 betrekking hebbende op een plaats, op een bepaald deel der ruimte; 2 tot een zekere plaats zich bepalende; 3 van een plaats of gemeente):
1 een plaatselijk onderzoek;
2 het onweer was slechts plaatselijk; een plaatselijk gebrek, aan een of ander lichaamsdeel; plaatselijke keuze, wettelijke regeling, waardoor de inwoners het recht krijgen bij meerderheid van stemmen de verkoop van sterkedrank te verbieden (Eng. local option); plaatselijke tijd, tijd, die voor een bepaalde plaats geldt; een plaatselijk comité;
3 plaatselijk bestuur;
2 bw.: plaatselijk brengen de herten af en toe schade teweeg, hier en daar.
