v. oppervlakten (1 opperste vlak, bovenste gedeelte v. iets; 2 de buitenkant van iets, het vlak, dat iets van buiten begrenst; 3 de gehele uitgebreidheid van het uitwendige van iets):
1. de oppervlakte van een meer, bovenvlakte, spiegel;
2. de ruwe oppervlakte der hand;
3. de oppervlakte der aarde is 510 millioen km2.
