v. oorkonden (1 getuigenis, verklaring, die iem. aflegt, vero.; 2 geschreven stuk in de daartoe bestemde vorm opgemaakt, om als bewijs van het daarin vermelde te dienen: charter):
1. oorkonde geven, getuigenis afleggen;
2. privaatrechterlijke oorkonden; een notariele oorkonde.
