ontliet, h. (2), i. (1) ontlaten (1 van wat stijf enz. is: zachter worden; 2 van staal: temperen):
1 de grond begint te ontlaten; 2 staal ontlaten, voor de tweede maal verhitten om de vereiste buigzaamheid te verkrijgen.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
