I. v. lobben (plooisel van kraag of manchet, ook: de manchet zelf); zie lub.
II. v. lobben (1 ontleedk; kwab, orgaangedeelte van afgeronde vorm; 2 plantk. deel v. e. blad tussen twee insnijdingen, die niet tot het midden gaan):
1. de onderlip samengesteld uit drie lobben;
2. bladeren met lobben.
