kuis

betekenis & definitie

I.

1. bn., bw.; kuiser, meest - ; rein, zuiver; eerbaar; maagdelijk: kuise taal; Bijb. de kuise Suzanna, een kuise Jozef; kuis leven;
2. m.; (Z.-N.) schoonmaak): de grote kuis.

II. v. kuizen; zeer jonge koe.