v. -en, kruintje;
1. bovenste deel van het hoofd; geschoren bovenste deel bij R.-K. geestelijken; bij uitbr. hoofd: de kruin van het hoofd; de kruin krijgen, tonsuur, zie kruinschering; iets in de kruin krijgen, in zijn hoofd krijgen;
2. bovenste deel; top: de kruin van een berg, een dijk; de kruinbreedte van de kade.
