v. koloniën, -s (Lat. colonia, z. ald.: 1 volkplanting, nederzetting; 2 straf- of werkinrichting voor landlopers en bedelaars; 3 vacantiebuitenverblijf voor zwakke [stads]kinderen; 4 gezamenlijke landslieden in een stad; 5 Kaapkolonie):
1. Marseille was e. Griekse kolonie; minister(ie) v. Koloniën;
2. e.-v. de Maatschappij van weldadigheid, zie Veenhuizen;
3. de [kinder]kolonie te Egmond; Z.-N. de [school]kolonie te Wenduyne;
4. de Hollandse kolonie te Londen;
5. in de kolonie geboren.
