kloven

betekenis & definitie

kloofde, h. gekloofd (doen splijten, met kracht vaneen scheiden): hout kloven, diamant kloven; ook: de diamant klooft gemakkelijk, laat zich gemakkelijk kloven. Opm. kloven heeft de bijbet., dat de teweeggebrachte scheiding blijft bestaan; verg. klieven; (in Z.-N. steeds klieven [kloof, gekloven] voor kloven).