(vero., officieel klachte), v. -(e)n (1 hoorbare uiting van smart in kreten of woorden [gepaard gaande met gebaren): gejammer, geweeklaag; ook: schriftelijke ontboezeming van droefheid: klaaglied; 2 heftige ontboezeming [ook: kalme tekennengeving] van iems. ontevredenheid, gegriefdheid enz.: grief; ook: formeel, officieel beklag; 3 in rechte: formele aanklacht voor een rechterlijk ambtenaar of college; 4 grond van beklag, reden, stof tot klagen):
1. luide, bittere, bange klachten aanheffen; een dichterlijke klachte over;
2. het klonk bijna als een klacht; reden, aanleiding tot klachten geven; klachten over, nopens, tegen;
3. een klacht indienen, inbrengen tegen iem.; een klacht intrekken; (een misdrijf) alleen op klachte vervolgbaar; op (de) klacht van;
4. geen eetlust, ja de gewone klacht!
