1. o. (brokjes, stukjes van iets. dat gebrijzeld is, inz. van steenkolen): gruis van steenkolen; aan, in gruis vallen; tot gruis smijten; gruis van kruidnagelen; diamantgruis, kolengruis, steengruis; Z.-N. gruis van meel, a) het grove meel met zemelen, b) de zemelen alleen;
2. v. gruizen (werktuig der glazenmakers, waarmee ze de kanten van het glas afbrijzelen of afgruizen).
