v. gongs (metalen bekken, soms van 1 m middellijn, hangende in een staand rek [in O.-I. standaard genoemd] of aan een koord; men slaat er op met een met doek of leder enz. omwonden klepelstok); de gong, vaak verguld en met houtsnijwerk versierd, is in O.-I. een der gamelaninstrumenten.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
