gewisser, meest gewis,
I. bn. (1 wis, betrouwbaar; vast, zeer stellig, krachtig, zeer zeker; 2 van de waarheid van iets zeker zijnde):
1. het is zeker en gewis, dat liegen grote zonde is;
2. wij zijn des zeker en gewis;
II. bw. (op een gewisse, zekere wijze; beslist, inz. ter verzekering of nadruk): hij komt gewis; ja, gewis! o gewis! gewis, er zijn er, die ....
