I. bn. (1 op het gerecht betrekking hebbende; bij of voor het gerecht dienstdoende; 2 in rechten geschiedende):
1. een gerechtelijk raadsman;
2. een gerechtelijk akkoord, een gerechtelijke boedelafstand; de dood van Marie-Antoinette was een gerechtelijke moord; nog: gerechtelijke geneeskunde, dat gedeelte der geneeskunde, dat van nut is bij het onderzoek van strafzaken; (rechtst.) gerechtelijke plaatsopneming, bezichtiging ener bepaalde plaats door den rechter in een geding; gerechtelijke politie, belast met het opsporen van delicten; II. bw. (in rechten): iem. gerechtelijk vervolgen.
