bn., bw. (1 aan meer dan één in gemeenschap toebehorende, bij hen gezamenlijk in gebruik; 2 door twee of meer personen gezamenlijk of wederkerig verricht; 3 tot twee of meer personen in dezelfde betrekking staande, als wordt genoemd):
1. de korf is een gemeenschappelijke bijenwoning; een gemeenschappelijke trap;
2. handelen met gemeenschappelijk overleg, onderling beraad;
3. een gemeenschappelijke vriend, vijand; een krant gemeenschappelijk lezen, met meer dan één.
