dubbelzinnig

betekenis & definitie

bn. (1 vatbaar voor twee uitleggingen; 2 schuin, vol onzedelijke toespelingen; 3 niet geheel betrouwbaar; niet onverdacht):

1. een -e uitdrukking; de orakels waren meestal —;
2. -e taal, oneerbaar, onkies;
3. een -e rol spelen;
-heid, v.