m. -s (werktuig der metaalbewerkers);
-hout, o. (uit zee aan het strand drijvend of gedreven hout);
-ijs, o. (drijvend ijs, drijvende ijsvelden inz. in de poolzeeën): tussen het — beklemd raken; snert met —, erwtensoep met spek;
-jacht, v. -en (klopjacht; jacht, waarbij het wild door drijvers op de jagers wordt toegedreven);
-kracht, v. (kracht, die iets voortdrijft inz. werktuigen in beweging brengt): water als —;
-riem, m. -en (lederen riem zonder end, lopend over schijven of raderen, en een beweging door wrijving van de schijf of het ene rad naar een ander[e] overbrengend); -steen (geperste steen bestaande uit puimsteengruis en kalkmelk),
1. (voorwerpsn.), m. -stenen;
2. (stofn.), o.;
-til, v. -tillen (drijvend eiland[je] uit samengewassen waterplanten bestaande);
-tol, m. -tollen (tol, die met een zweep wordt voortgedreven); -ton, v. -tonnen (ton tot aanwijzing van het vaarwater);
-veer, v. -veren (veer, die de beweging bij een werktuig veroorzaakt, inz.
fig. beweegreden): de — tot die daad;
-want, o. -en;
-werk, o. -en (gedreven metaal, in metaal gedreven versierselen; het geheel der toestellen, het werk van een werktuig, dat de beweging veroorzaakt);
-wiel, o. -en (vliegwiel: groot rad, dat een beweging aan de andere delen der machine mededeelt);
-zand, o. (welzand, zand, dat door een opwaartse waterstroom zwevende wordt gehouden b.v. bij grondwerk, aan de kust): bij het graven had men veel last van —; hij vond de dood in het —.
