burgerlijk

betekenis & definitie

bn., bw. (niet-militair; tot de burgerstand behorend; eenvoudig, als burgers; ong. niet fijn; alledaags; bourgeois); het burgerlijk bestuur; een burgerlijk man; de burgerlijke beleefdheid in acht nemen, welke nl. ieder past als medeburger; de burgerlijke stand, register van geboorten, sterfgevallen, huwelijken enz. in elke gemeente; burgerlijk huwelijk, huwelijk voor den ambtenaar van de burgerlijke stand; burgerlijk recht, recht, dat regelt de rechtstoestand der personen, hun verhoudingen onderling en hun vermogen; nog: een burgerlijk blok, nl. van niet-socialistische (communistische) partijen; idem: de burgerlijke pers; Z.-N. een burgerlijke begrafenis, zonder kerkelijke ceremoniën.