o. bovenvlakken (1 het hoger gelegen vlak van enig voorwerp, de bovenkant; 2 wisk. het platte vlak tegenover het grondvlak):
1. het bovenvlak van een blok marmer, een dijk;
2. het bovenvlak van een afgeknotte kegel.
Gepubliceerd op 11-11-2021
betekenis & definitie
o. bovenvlakken (1 het hoger gelegen vlak van enig voorwerp, de bovenkant; 2 wisk. het platte vlak tegenover het grondvlak):
1. het bovenvlak van een blok marmer, een dijk;
2. het bovenvlak van een afgeknotte kegel.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: