aanbreken

betekenis & definitie

(1 van een geheel een deel afnemen; 2 v. h. licht, de dag [meestal niet van de nacht], tijdperken: beginnen):

1 ik brak (iets,b.v.een brood,een fles) aan, heb (iets) aangebroken;
2 de dag brak aan, is aangebroken.