PÂRAMITÂ

betekenis & definitie

(s) Dat, wat naar de „andere oever” voert, volmaaktheid, de zes hoogste deugden:

dâna — liefdadigheid,

sîla — deugdzaamheid,

kshânti — lijdzaamheid,

vîrya — onversaagdheid,

dhyâna — contemplatie,

prajnâ — wijsheid.