XYZ van de klassieke muziek

Katja Reichenfeld (2003)

Gepubliceerd op 21-03-2017

Troubadours

betekenis & definitie

Troubadours (Z. Fr. trobar, vinden), componisten-dichters,'vinders van muziek en tekst' die van 1100-1220 de hoofse liefde bezongen in de Provence (langue d'oc), Noord-Spanje en Noord-Portugal.

Troubadours waren veelal van adel, zoals Willem IX, hertog van Aquitanië, die geldt als de eerste troubadour. Hun liefdeslyriek had meestal de liefde voor een onbereikbare dame tot onderwerp, en omvatte verschillende genres. Zo was er de pastorela (een verhalend lied over een herderin), de alba (een wachterslied) en de joc-partit (een discussie over de liefde). Sommige troubadours zongen hun eigen werk, maar vaak huurden zij professionele musici in, minstrelen. Alleen de zeer begaafde minstrelen konden een lage status ontstijgen en toetreden tot de kunstelite van de troubadours.

< >