XYZ van de klassieke muziek

Katja Reichenfeld (2003)

Gepubliceerd op 15-03-2017

Frederick Delius

betekenis & definitie

Frederick Delius (Bradford 1862-Grez-sur-Loing 1934) was een Engels componist van Duitse afkomst met een uitzonderlijke gave voor het in muziek weergeven van natuurimpressies. Zijn beste en meest bekende composities zijn de symfonische gedichten en koorwerken, waarin hij de schoonheid, de macht en de eeuwige vernieuwing van de natuur bezong.

Delius combineerde in zijn werk de oneindige melodiestromen van Wagner, de doorzichtige chromatiek van Grieg en de orkestrale kleurrijkheid van Strauss in een persoonlijke en herkenbare eigen klanktaal. Kenmerkend voor zijn muziek zijn de vloeiende melodielijnen en de bijna sensuele en extatische klankkleuren. Delius had Duitse ouders die zich al in Engeland hadden gevestigd voor hij werd geboren. Al vroeg bleek dat hij een groot muzikaal talent had. Toch werd hij geacht om in navolging van zijn vader zijn brood te verdienen in de wolindustrie. Toen dat op niets uitliep, kocht zijn vader in 1884 een sinaasappelplantage voor hem in Florida. Delius bekommerde zich echter weinig om de plantage. Hij nam compositielessen bij de organist Thomas Ward en raakte gefascineerd door de muziek van de zwarte plantagearbeiders. Van 1886 tot 1888 bezocht hij het conservatorium in Leipzig, waar hij les kreeg van onder anderen Carl Reinecke die componeerde in het idioom van Brahms en Schumann. In 1890 werden zijn eerste werken gepubliceerd. Tot Delius' indrukwekkendste composities behoort Songs of Farewell (1930) voor dubbelkoor en orkest op tekst van Walt Whitman.

Oeuvre
9 muziekdramatische werken waaronder 6 opera's; ca. 35 orkestwerken waaronder ca. 20 symfonische gedichten en 4 soloconcerten; ca. 36 vocale werken waaronder vele voor koor, 4 voor bariton, koor en orkest waaronder Sea Drift en ca. 59 liederen; ca. 22 kamermuziekwerken waaronder ca. 12 pianowerken en 1 strijkkwartet.

< >