Conductus

betekenis & definitie

Conductus (Lat. samengebracht ) is een term die stamt uit 11e eeuw voor een eenstemmige melodie in het Latijn. Als 'pars pro toto' werd het later, in de 13e eeuw, de benaming van de polyfone stijl van de Notre-Damse-school met componisten als Perotinus en Leoninus. De conductus was toen vooral een stuk, gebaseerd op een nieuw gecomponeerde melodie, niet op een al bestaande.