De concitato stijl betekent letterlijk: opgewonden stijl. De stile concitato (lt.) werd gecreëerd door Claudia Monteverdi. Hij verving een hele noot door zestiende noten op één toonhoogte (géén tremolo), en suggereerde hiermee een opgewonden, strijdlustige stemming.
Monteverdi gebruikte de concitato stijl voor het eerst in Il Combattimento di Tancredi e di Clorinda (1624), een kort muziekdramatisch werk, uitgegeven in de bundel Madrigali Guerrieri e Amorosi . In het voorwoord tot deze bundel beschreef de componist zijn bedoelingen met dit expressiemiddel. In zijn opera L'incoronazione di Poppea paste hij het concitato toe ter illustratie van Nero's woede jegens Seneca (eerste acte scène 9). Bij Heinrich Schütz vindt men veel voorbeelden, maar ook bij latere componisten zoals Mozart (Le Nozze di Figaro, eerste acte, scène 4: duet van Susanna en Marcellina).
