De buisklokken (Eng. tubular bells, of orchestral chimes) zijn slagwerkinstrumenten bestaande uit koperen of stalen buizen, opgehangen in een chromatische reeks met een bereik van c'' tot en met f'''.
De buisklokken komen voor in orkestpartituren vanaf de late 18e eeuw (bijv. in de opera Elisa van Cherubini,1794).