was in de eerste eeuwen der Kerk zeer gebruikelijk, raakte echter langzamerhand in onbruik. De Kerk bepaalde toen als een verplicht minimum de jaarlijksche H. Communie. Wel wenschte het Concilie van → Trente, dat degenen die bij de H. Mis aanwezig waren ook zouden communiceeren, en wekte de → Catechismus Romanus op tot dagelijksche communie, maar Innocentius IX en Alexander VIII moesten later nog opkomen tegen Jansenistische en rigoristische strevingen, die het gebruik tegenwerkten. Paus Pius X heeft door zijn decreet „Sacra Tridentina Synodus” van 1905 aan den strijd over het nut en de geoorloofdheid van de veelvuldige H. Communie een einde gemaakt, en bepaald, dat de staat van genade en de goede meening voldoende zijn en niemand uitgesloten mag worden, maar dat de veelvuldige H. Communie geschieden moet met volle vrijheid, uit persoonlijke overtuiging, en met de grootst mogelijke zuiverheid van geweten, met behoorlijke voorbereiding en dankzegging en volgens den raad van den biechtvader.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk