een aan God gedane belofte, wanneer men namelijk jegens God de verplichting op zich neemt, vrijwillig iets te doen, dat beter is dan het tegenovergestelde. Krachtens de deugd van Godsvereering is men dan verplicht, de gelofte te houden.
Men onderscheidt openbare geloften, door de Kerk in naam van God aangenomen, en particuliere geloften. Steeds openbare geloften zijn kloostergeloften, afgelegd in een religieuze → orde of → religieuze congregatie en door den wettigen overste der kloostergemeenschap in naam der Kerk aangenomen, waardoor men zich verplicht tot het onderhouden der → Evangelische Raden. Zij worden onderscheiden in → plechtige en → eenvoudige (enkelvoudige) geloften, die wat het wezen van de zaak betreft hetzelfde zijn, maar verschillen in de gevolgen, die de Kerk eraan toekent (plechtige g. maken de handelingen ertegen ongeldig, eenvoudige alleen maar ongeoorloofd); verder → tijdelijke en → eeuwige g. Voor particuliere geloften raadplege men eerst zijn → biechtvader.
