Cultus

betekenis & definitie

de in- of uitwendige vereering van God, de heiligen of heilige zaken, bijzonder door gebed en offer. Met de ééne Kerk bestaat er maar één cultus, waarvan Christus door het H. → Misoffer en de → sacramenten zelf den grondslag heeft gelegd en waarvan de Kerk den uitwendigen vorm (liturgie, gebruiken, versiering) heeft bepaald. De uitwendige cultus moet, wil hij goed zijn, altijd voortkomen uit den inwendigen cultus des harten. Onderscheiden worden een cultus latriae, een cul’tus duli’ae en hyperduli’ae (zie aanbidding). Een betrekkelijke, indirecte cultus komt toe aan zaken, die met Christus of de heiligen in verband staan, b.v. het H. Kruis.