(= bij de glooiingen, nl. van den Appischen weg), onderaardsche begraafplaatsen, waarin eerst de Joden, later de Christenen (tot de 5e eeuw) hun dooden bijzetten en die in tijden van vervolging tot schuilplaats van de Christenen dienden. Eigenlijk caemeteria genaamd, maar catacomben genoemd naar de streek, waarin zij liggen. Zij bestaan uit een reeks van lange, planmatig aangelegde gangen en dwarsgangen of galerijen. De graven (loculi) werden naast en boven elkaar in de wanden der galerijen uitgehouwen of in kleine kamertjes (cubicula) geplaatst. Verder bevatten de Catacomben kapellen en → baptisteria en zijn vaak met muurschilderingen versierd, die de voornaamste waarheden des geloofs in beeld brengen (getuigenis der catacomben). De Pauselijke Commissie voor Christelijke Archeologie leidt het wetenschappelijk onderzoek. Een nabootsing van de voornaamste Catacomben vindt men in Valkenburg (L.).
