Apostoliciteit

betekenis & definitie

de eigenschap der Kerk, waardoor zij dezelfde mag genoemd worden, als die door de Apostelen is gesticht, dus een → kenteeken der ware Kerk. Om als zoodanig te kunnen gelden, moet de A. in drievoudig opzicht aanwezig zijn, namelijk in oorsprong, in leer en bestuur, en in opvolging; d.w.z. de Kerk moet gesticht zijn door de Apostelen, moet altijd in wezen dezelfde leer en bestuur hebben als de door de Apostelen gestichte Kerk en bestuurd worden door werkelijke en rechtmatige opvolgers van de Apostelen.