is het verschil in toonhoogte (→ muzikaal accent), toonsterkte (dynamisch accent) en klankduur (kwantiteitsaccent), waardoor een of meer woorden in den zin ofwel volgens hun logische beteekenis (logisch z.) ofwel volgens hun gevoelswaarde (emphatisch z.), ofwel volgens beide, domineeren. Het dynamisch of intensiteitsaccent kan berusten op het nieuwe, niet-verwachte van een woord in den zin (nieuwheidsaccent).
Lit.: J. v. Ginneken, Principes de linguistique psychologique (1907). ten Berge.