(samenstelling, eigenschappen, enz.). Het gemiddelde zoutgehalte der oceanen bedraagt 35‰, d.w.z. 1000 g zeewater bevatten 35 g zout.
Hiervan zijn 31 g chloorverbindingen (88,6%), 3,8 g zwavelzure zouten (10,8%) en 0,2 g koolzure zouten, broom, enz. (0,6%). Van de chloorverbindingen is ca. 27 g keukenzout.
Gedeelten der oceanen en vooral de rand- en binnenzeeën vertoonen sterke afwijkingen van het gemiddelde, zooals in de desbetreffende art. nader beschreven. Het zoutgehalte is hoog in droge en warme gebieden, laag in koude gebieden met veel regen en aan de kusten, waar groote rivieren uitmonden.
Zoo bedraagt het zoutgehalte in de ➝ doldrums 36 à 38‰, op hooge breedte daarentegen ca. 30‰. In het Oostelijk gedeelte der Oostzee blijft het zoutgehalte onder 8‰, de Roode Zee daarentegen heeft een maximum van 43‰.
Van veel invloed op het zoutgehalte zijn de zeestroomen. Het zoutgehalte is van veel invloed op het vriespunt: bij 10‰ ligt dit op -0,53° C, bij 20‰ zout op -1,07° C, bij 30‰ zout op -1,62° C, bij 35‰ zout op -1,91° C en bij 38‰ zout op -2,08° C.
Het zuurstofgehalte der door het z. geabsorbeerde lucht bedraagt ca. 34% en is dus veel hooger dan dat der gewone lucht. Zulks is van overgroot belang voor de in zee levende organismen.Z. laat roode en gele stralen veel minder goed door dan blauwe en violette, waardoor de blauwe en groenachtige kleur verklaard wordt. Voor de afwijkingen in kleur, vnl. veroorzaakt door ronddrijvend ➝ plankton, modder, enz. in de vsch. zeeën, alsmede de doorzichtigheid, zie bij de art. betreffende die zeeën. Het soortelijk gewicht van het z. hangt af van het zoutgehalte en de temp. Globaal neemt men als gemiddelde wel 1,026. Het z. is bijna niet samendrukbaar, toch gebeurt dit een weinig onder den geweldigen druk in de groote diepten in de oceanen en het soortelijk gewicht wordt op 10 000 m diepte 1,0776.
Wissmann.