Eng. natuur- en scheikundige en arts. * 15 Jan. 1785 te Horton, ✝ 7 April 1850 te Londen. Hield zich bezig met de chem. bestudeering van de spijsverteering en voedingsmiddelen, verder van de urine, e.d.
Werken: o.a. The relation between the specifie gravities of bodies in their gaseous state and the weights of their atoms (1815); Inquiry into the nature and treatment of gravel, calculus and other diseases of the urinary organs (1821).
Hypothese van Prout. Deze zegt, dat alle elementen uit waterstof zijn opgebouwd en dat dus, als men het atoomgewicht van waterstof gelijk 1 stelt, de atoomgewichten der andere elementen geheele getallen zijn. Door P. in 1815 opgesteld, toen nog slechts van enkele elementen atoomgewichten bekend waren, werd zij in den loop der 19e eeuw als weerlegd beschouwd, toen steeds meer elementen met niet-geheele atoomgewichten bekend werden. Na de ontdekking der isotopen (1913) herleefde ze: de elementen met gebroken atoomgewicht werden als mengsels onderkend van elementen, waarvan de atoomgewichten bij zeer groote benadering geheele getallen waren, mits men als eenheid niet waterstof, maar het 16e deel van zuurstof aannam. Dit laatste kan men ook aldus formuleeren: juist bij waterstof is de benadering tot het geheele getal niet zoo groot. Een en ander vindt zijn oorzaak in het → „Pakking effect”.
Lit.: W. de Groot, in : Chemisch Weekblad (34 1937, blz. 3).