Graaf van Holland en Zeeland, zoon van ➝ Albrecht van Beieren. W. kwam in 1404 in Holland en Zeeland aan de regeering, maar had reeds sinds 1389 Henegouwen bestuurd onder den naam van Willem van ➝ Oostervant.
Hij toonde zich een Kabeljauwsch partijman in den Arkelschen oorlog (1404-’12), welke den „Hollandschen Tuin” voltooide (zie ➝ Holland, kol. 442). Onder hem kregen de Standen het karakter van een vertegenwoordigend lichaam.
Zelf gehuwd met Margaretha van Bourgondië, hield hij vast aan het bondgenootschap, door zijn vader in 1385 gesloten met Bourgondië, en liet zijn dochter Jacoba in 1415 huwen met den lateren dauphin Jan van Touraine. In 1417 trok hij naar Frankrijk om de rechten van zijn schoonzoon tegen het huis van Orleans te verdedigen en stierf te Bouchain (2 Mei 1417), een maand na zijn schoonzoon.Lit.: R. Post, Geschiedenis van Nederland (I 1935, 202-390; II 1935, 13-72). Boeren.