Zwitsersche nationale held, tot een legendarische, heroïsche figuur uitgegroeid. Tijdens de 15e-eeuwsche onafhankelijkheidsoorlogen in de kantons moet een W. T. uit Uri den eerbiedsgroet geweigerd hebben aan den Oostenrijkschen landvoogd; hierom zou hij tot de ontzettende proef veroordeeld zijn, een appel van het hoofd van zijn eigen zoontje weg te schieten. Hij slaagt hierin, maar doodt den tyran bij Küssnacht vanuit een hinderlaag, nadat hij zichzelf uit de gevangenschap heeft verlost tijdens een storm op het Uri-meer.
Dit werd het signaal van den vrijheidsopstand in de Kantons. Eerst in kroniekachtige proza-verhalen vastgelegd (Witboek van Sarnen, 1470), vond de legende spoedig haar weg naar de literatuur (Tell-lied, 1474; Tell-drama, 1512), en haar volmaaktste gedaante in Schiller’s heerlijk tooneelstuk (1804). De positivistische historische school stond sceptisch tegenover de historiciteit van W. T.; de jongere, pragmatisch-nationalistisch gerichte geschiedschrijving wenscht er andermaal een historische kern in te aanvaarden.Lit.: A. Gisler, Die Tell-Frage (1895); F. Heinemann, T.-Iconographie (1902); id., Tell-Bibliographie (1907); O. Hunziker, Rütlibund und T. (1934); B. Merz, T. im Drama vor und nach Schiller (1925). Baur.