Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 08-01-2020

Whigs

betekenis & definitie

aanduiding van een der beide groepen (tegenover Tories) in de Engelsche Parlementsaristocratie der 18e eeuw. De naam, oorspronkelijk Whiggamore, werd het eerst in den Engelschen revolutie-tijd toegepast op de onverzettelijke Schotsche Presbyterianen, daarna op al degenen, die zich sedert 1679 verzetten tegen het opvolgingsrecht der Katholieke Stuarts; die een recht van verzet van het volk tegenover de theorie van het goddelijk recht der koningen en tegenover vorstelijke willekeur verkondigden en in 1688 Jacob II (met zijn Tory-begrippen) van den troon lieten verdrijven.

Sedertdien verwierven zij groote macht als aanhangers van een zelfstandigen Parlementsinvloed op de regeering en als voorloopers der latere liberale partij.Lit.: Blease, A short history of Engl. liberalism (1913); Trevelyan, The two-party System in Engl. political history (1926): Butterfield, The Whig interpretation of history (1931). v.Gorkom.

< >