schrijft men iemand toe, die zich in zijn houding tegenover personen en dingen laat leiden door de werkelijke, zakelijke eigenschappen en kenmerken van iemand of iets en niet door hetgeen hij zou wenschen, dat er aanwezig ware. „Men moet de menschen nemen zooals ze zijn en niet zooals men zou wenschen, dat ze zijn” is het devies van den werkelijkheidszin. Men kan van w. getuigen op alle gebieden des levens of slechts op een bepaald terrein.
Een natuurkundige kan bijv. van w. getuigen op natuurkundig gebied, maar volkomen-phantastische voorstellingen hebben over godsdienst; een vrouw getuigt in de dingen van het dagelijksche leven vaak van meer w. dan een man; een krankzinnige ontbeert zoo goed als allen werkelijkheidszin.Chorus.