August, Duitsch zoöloog. * 17 Jan. 1834 te Frankfort a. M., † 6 Nov. 1914 te Freiburg i.
Br. In 1866 buitengewoon, 1873 gewoon hoogleeraar te Freiburg i.
Br. Hij was een van de voornaamste erfelijkheidsonderzoekers in de praemendelistische periode.
Dank zij het geestelijk contact, dat hij met Hertwig en Strasburger onderhield, kon hij zijn theorie van de continuïteit van het kiemplasma opbouwen, waarin hij Darwin’s hypothese van de ➝ pangenesis weerlegde. W.’s voorstelling van den bouw der idanten of ➝ chromosomen kan thans niet meer in haar geheel aanvaard worden, doch deze geneticus heeft toch de groote verdienste voor het eerst gewezen te hebben op het thans algemeen erkende feit, dat de erfelijke eigenschappen hun zetel hebben in de chromatine van de celkern.
Het ➝ Lamarckisme vond in W. een geduchten tegenstander, waar deze onderzoeker door zijn proeven op Daphniden, vlinders en ratten bewees, dat de zgn. ➝ verworven eigenschappen niet erfelijk zijn.Werken: Die Entwicklung der Dipteren (1864); Studiën zur Deszendenztheorie (2 dln. 1875-76); Ueber die Vererbung (1883); Die Continuität des Keimplasmas als Grundlage einer Theorie der Vererbung (1885); Amphimixis oder die Vermischung der Individuen (1891); Das Keimplasma, eine Theorie der Vererbung (1892); The All-sufficiency of natural selection (1893); Auszere Einflüsze als Entwieklungsreize (1894); Vortrage über Deszendenztheorie (2 dln., 1902, 31913). — Lit.: W. A. Looy, Die Biologie und ihre Schöpfer (1915); E. Gaupp, A. W. (1917); W. Schleip, A. W.’s Bedeutung für die Entwicklung der Zoologie und der Allgemeinen Biologie (in: Die Naturwissenschaften, 22,3, 1934). Dumon.