Deze was bij alle volken der Oudheid reeds zeer vroeg bekend. Dit bewijzen talrijke gedenkteekenen der kunst.
De handeling van het weven ontstond vanzelf uit het vlechten. In Keltische graven heeft men nog zeer ruw bewerkte wollen stoffen gevonden, die zonder → weefgetouw moeten gemaakt zijn.
Bij de Oude volken was een verticale ketting regel, zoodat de wever staande moest arbeiden; bij de Egyptenaren werden ook horizontale weefstoelen gebruikt. De aard der stoffen, die de verschillende volken voor hun weefsels kozen, was van belangrijken invloed op het karakter en de ontwikkeling van hun kunst; zoo het stijve en gladde linnen bij de Egyptenaren, de wollen stoffen met haar zachte vouwen en plooien bij de Grieken, de zijde bij de Oostersche volken.
Vgl. → Weefsel (2°); Weefgetouw ; Weven. J.
Rutten.Lit.: J. W. H. Berden, De Kunstnijverheid (1922).