(natuurk.) is de val van een lichaam, dat aan alle storende invloeden is onttrokken; het valt dan alleen door de zwaartekracht. Alle storende invloeden te vermijden is practisch niet mogelijk, zoodat een zuiver vrije v. niet voorkomt, maar men benadert dezen zeer dicht, indien men uit de ruimte, waarin het lichaam valt, de lucht zooveel mogelijk verwijdert. Uit de daarbij verrichte metingen heeft men kunnen opmaken:
1° dat alle lichamen even snel vallen, en
2° dat de wegen, in achtereenvolgende gelijke tijdsdeelen doorloopen, te rekenen van het oogenblik af, waarop de v. begint, tot elkaar staan als de getallen 1, 3, 5, 7 enz.
Hieruit heeft men de valwet kunnen afleiden: s = ½ g t2, waarin s de valhoogte (baan), t het tijdsverloop eng de versnelling der zwaartekracht voorstelt (voor onze streken 981 kines per sec). Voor de snelheid na zeker tijdsverloop t vindt men hieruit: v = g t of v = √2gh (h = de valhoogte). De v. is dus een voorbeeld van een gelijkmatig versnelde translatorische → beweging. Zie ook → Valbeweging; Valmachine. A. Mulder.