Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 04-11-2019

Verlaten kinderen

betekenis & definitie

(Ned. recht) zijn kinderen, die niet staan onder ouderlijke macht en in wier voogdij niet reeds op wettige wijze is voorzien, en die geen woonplaats binnen het Koninkrijk hebben of wier woonplaats niet bekend is (minderjarigen hebben wettelijk woonplaats bij ouder of voogd). Over zoodanige kinderen wordt een voogd benoemd door den kantonrechter der laatste woonplaats en, bij ontstentenis daarvan, door den kantonrechter van het 1e kanton te Amsterdam.

B. Smeets.

(Belg. recht) De Belg. wet van 10 Maart 1925 op den openbaren onderstand maakt een onderscheid tusschen: verlaten kinderen, vondelingen en behoeftige weezen (art. 76). V. k. zijn kinderen, die, geboren uit een bekenden vader en moeder, eerst door hun ouders of te dezer ontlasting door andere personen opgevoed werden en naderhand verlaten zijn, zonder dat men weet, wat er van den vader en de moeder geworden is of dat men zich tot hen kan wenden.

De voogdij van deze kinderen is toevertrouwd aan de commissie van openbaren onderstand, door welke zij opgenomen zijn. Deze commissie belast een harer leden met het uitoefenen van het ambt van voogd. De overige leden der commissie vormen den voogdijraad (art. 78). Zie ook ➝ Kind (sub Verlating).

Rondou.

< >