Recht van vergadering (Ned. recht) vindt zijn grondslag in art. 9 der Grondwet. De uitoefening van dit recht wordt (vlg. dit art.) geregeld en beperkt in het belang der openbare orde. De wet van 22 April 1855 Stbl. 32 bepaalt dienaangaande het volgende. Voor openbare vergaderingen tot beraadslaging in de openlucht is vergunning van den burgemeester noodig, van wiens beslissing beroep op den Commissaris der Koningin in de provincie openstaat.
Deze kan zijnerzijds een door den burgemeester gegeven vergunning intrekken. Tot alle openbare vergaderingen heeft de politie toegang. Zij is bevoegd alle vergaderingen te ontbinden, wanneer de openbare orde verstoord wordt. Verder bevat de wet bepalingen over het dragen van wapenen in openbare vergaderingen en omtrent bijeenkomsten tot beoefening van den wapenhandel.
Op 19 Mei 1938 is een wetsontwerp tot wijziging der onderhavige wet aanhangig gemaakt.(Belg. recht). In België is het recht van v. verzekerd door art. 19 van de Grondwet. Dit artikel maakt een onderscheid tusschen de v. in open lucht en de v. in gesloten lokalen.
V. in open lucht op straten of pleinen zijn onderworpen aan de politiewetten en aan de gemeentereglementen van politie. Deze kunnen voorzien, dat dgl. v. voorafgaandelijk aan de betrokken bestuursoverheid moeten aangevraagd worden.
Voor v. van vreedzame en ongewapende burgers in gesloten lokalen kan geen voorafgaande regeling worden opgelegd. Niettemin moeten de burgers, die aldus vergaderen, zich gedragen naar de wetten, die de uitoefening van het recht van v. regelen, vnl. de wet van 16-24 Aug. 1790 en art. 94 van de gemeentewet.
Lit.: K. Brants, De Staatsinrichting van België (31937). Rondou.