(Gr. trooglè = hol, duein = wonen), naam voor holenmenschen of holbewoners, die gedurende de koude phasen van den IJstijd natuurlijke holen en grotten bewoonden, welke toen, gezien het cultuurstadium van deze oermenschen, als de ideale woonplaatsen voorkwamen. Klassieke schrijvers als Herodotus, Aristoteles en Strabo maken nog dikwijls gewag van t. of onbeschaafde volksstammen, die holen bewoonden, vnl. in Afrika, van Libye af tot de Roode Zee. Nu nog worden t. aangetroffen in Algerië en andere Middellandsche Zeegebieden, maar vooral in China.
R. De Maeyer.