(Ital., letterlijk: verkleeding), het aannemen van de kleeding van het andere geslacht. Dit kwam oorspr. met name voor op het tooneel, omdat in de Oudheid alle rollen door mannen vervuld werden, behalve in lateren tijd bij het blijspel. De M. E. en de Renaissance handhaafden veelal dezelfde traditie (Shakespeare); ook bij het in de 16e en 17e e. zoo hoog opbloeiende Jezuïetentooneel kwamen vrouwenrollen voor, die door jongensleerlingen vervuld werden.
Later komen travestie-rollen voor vrouwen voor, zoowel bij het tooneel als bij de opera, van Mozart (Cherubin in Nozze di Figaro) tot Richard Strauss (Octavian in Rosenkavalier). Sarah ➝ Bernhardt trad in eenige groote travestie-rollen op (o.a. Hamlet) en de hoofdrol in Rostand’s Aiglon (1900) is voor haar geschreven. Deze wordt nog bijna altijd door vrouwen gespeeld, zoo ten onzent door Else Mauhs.
Dit is de bekendste travestie-rol van onzen tijd.Zie ook ➝ Japan (sub IX, Japansch tooneel).
Buiten het tooneel komt bij volksvermakelijkheden, gecostumeerde bals e.d. ook travestie voor, hier meer als uiting van uitgelatenheid (zie ➝ Transvestitisme).
v. Thienen.