(Loro Djonggrang), een terrassentempel, aan Sjiwagewijd, van ca. 900, uit den bloeitijd van de kunst op Midden-Java. Op de vlakte van Prambanan, ten O. van Jogjakarta, verrijst, naast tal van Boeddh. heiligdommen, dit Brahmaansche tempelcomplex van grootschen aanleg. Het zijn in hoofdzaak drie tempels, waarvan de middelste en grootste aan Sjiwa, de beide andere aan Wisjnoe en Bralima gewijd zijn; verder nog andere kleinere tempels, terrassen, trappen, enz., alles omsloten door ringmuren. De binnenzijden der terrassen zijn rijk versierd met reliëfs.
In den hoofdtempel een beeld van de godin → Doerga, door de inlanders nog Loro Djonggrang genoemd, naar een legendarische prinses, waarvan dit het versteende beeld zou zijn.Lit.: J. Ph. Vogel, Op het voetspoor van Boeddha (1934); H. P. Berlage, Mijn Indische reis (1931); E. Diez, Die Kunst Indiens. Hendricks.