(scheik.) noemt men het verschijnsel, dat een organische verbinding nu eens in den zin van de eene structuurformule, dan weer in den zin van een andere kan reageeren. Van de verbinding zijn dus twee isomeren mogelijk, die wederkeerig in elkaar kunnen overgaan. Een voorbeeld van t. is de keto-enoltautomerie, het verschijnsel dat een keton (bijv. R-CO-CH3) ook kan reageeren als onverzadigde alcohol [R-C(OH)=CH2].
Ook oxo-cyclotautomerie is een dgl. isomerisatie; een ander geval van t. betreft weer de verplaatsing van een dubbele binding. de Roy van Zuydewijn.